Een beetje grove titel misschien, maar wel duidelijk. Ik impliceer niet dat ik, net als een soldaat in de tweede wereld oorlog in burgerkleren in de politiek heb gezeten. In mijn korte tijd als commissielid bij de gemeenteraad van Breda heb ik oprecht mijn best gedaan mee te spelen in het politieke (toneel)spel, het gevecht naar de verandering, strijden om het een klein beetje beter te maken. Dit had ik graag langer willen doen, ik had graag meer bereikt maar moet concluderen dat ik als mens, op dit moment niet thuis hoor in de Arena. Betekend niet dat ik niet verder vecht voor dat kleine beetje verandering.
Ik had gehoopt dat mensen mij allereerst als een individu zagen, en daarna als de mens met de dingen die ik deed en doe. Ik de politicus, ik de student, ik de initatiefnemer, ik de ex-gedetineerde. Maar helaas, zodra je de politieke arena betreedt ben je gekleurd, en van geen kant is het dan blijkbaar meer mogelijk neutraliteit voor iets te kunnen creëren.
De dingen die ik doe, doe ik veel al uit een maatschappelijk oogpunt. En natuurlijk zit daar een eigen belang in , ik maak immers onderdeel uit van die zelfde maatschappij. En nee mensen niet alles wat ik doe is politiek, in tegen deel. En ja mensen natuurlijk kun je alles als een politiek onderwerp bekijken, maar laten we dat eens niet doen.
Neem als voorbeeld Open(N)u, een project wat gigantisch snel gegroeid is van een pagina op deze blog naar een website die nu in 11 gemeenten draait en eind van deze week in 50. Niemand inclusief ik had 10 dagen gelden gedacht dat het zo snel zou gaan. En natuurlijk levert dat politiek gezien druk op. Moet iemand uit de SP zich hier mee bezig houden? is hij nog wel te vertrouwen met vertrouwelijke documenten en kunnen we dit wel toe vertrouwen aan iemand de vast heeft gezeten?
En weten jullie, ja jullie kunnen me vertrouwen met de sleutel naar de kast met vertrouwelijke documenten, ja ik ben te vertrouwen ook met een strafblad, en nee iemand van een politieke partij moet dit (Open(N)u) niet doen. Daarom ook dat ik mijn positie als commissielid aan kant heb gezet. Was dit onder druk? Ja en Nee. Ja, de druk was hoog, maatschappelijk persoonlijk en ook politiek en Nee, want ik heb die keuze gemaakt, want als ik die keuze niet had gemaakt dan was ik nu gewoon nog commissielid geweest, wie wat ook dacht of gezegd zou hebben.
Ik heb die keuze gemaakt omdat ik oprecht geloof dat de projecten zoals jijendeoverheid en Open(N)u breder gaan dan een politieke kleur, ze moeten ook niet gekleurd zijn, maar neutraal. Ze dienen mogelijk één dag een maatschappelijk doel van algemeen belang.
Als ik zo terug kijk naar “ik en de politiek” dan voel ik me misschien wel een beetje in burgerkleren. Ik pas er niet zo goed tussen, tussen de politiek. Laat mij maar hier staan, vrij om te spreken en te zeggen wat ik zelf denk. Dat bevalt me goed. En het is druk zat. Aankomende week gaan de brieven over jijendeoverheid er uit naar alle gemeenten en worden er nog eens 39 gemeenten aangesloten bij Open(N)u, tussen door gaat de studie verder…
