Ons huidige democratische systeem is uit 1848. Daar mee is het op dit moment al 160 jaar oud. In 1848 was een revolutie gaande in heel Europa. Deze revolutie was van korte duur, en veel van de gevolgen van deze revolutie zijn later teruggedraaid. Toch heeft dit moment grote gevolgen gehad voor ons systeem. 1848 was de tijd van koning Willem II, welke bang was zijn macht te verliezen en die daarom besloot toen ook om in één nacht te veranderen van conservatief tot liberaal. Op 3 november 1848 werd ons nieuwe democratische systeem (gemaakt door Thorbecke) ingevoerd. De grootste verandering in deze grondwet was dat de verantwoordelijkheden vanaf toen meer bij de ministers lagen dan bij de koning.
Sinds 1848 is er in Nederland veel veranderd. De dingen die vandaag de dag als normaal beschouwd worden waren toen nog ondenkbaar, neem de mobiele telefoon, de computer, het internet, het gemak van vervoer. De vrijheid van meningsuiting en het stemrecht wat toentertijd grote volksgroepen nog niet hadden. Onze land is groter gegroeid, sneller gaan leven en afgelopen jaren zijn we veel individualistischer geworden dan ooit er voor. (lees verder)
Vandaag de dag
Vandaag de dag mogen we 1x in de 4 jaar stemmen op een gemeenteraad, 1x in de 4 jaar voor onze Provinciale Staten en 1x voor de Tweede Kamer. De Statenleden kiezen de Eerste Kamer. De commisaris van de koning (provincie) en de burgemeester (gemeente) worden benoemd door de koningin.
Wethouders, gedeputeerden en ministers worden benoemd na coalitieonderhandelingen na een verkiezing. Vaak zijn de partijen die in de coalitie zitten ook de partijen met een meerderheid in de raad. Laten we als voorbeeld de gemeente Breda nemen. We hebben tot 3 maart een coalitie van CDA (8) , GroenLinks (3), PvdA (11) en Breda’97 (3). deze partijen hebben in totaal 25 van de 39 zetels. Nu is het de bedoeling dat de wethouders van deze coalitiepartijen (net als de ministers in de Tweede Kamer) los staan hun partijen de gemeenteraad. Zo zou het moeten voorkomen dat het college (wethouders en burgemeester) een beslissing maakt waar van hun partijen in de raad anders denken. Echter komt dit zelden voor en staan de partijen in de raad op één lijn met hun wethouder. Daarom steld de gemeenteraad vaak niets voor omdat alles toch wel bekend is.
Sneller en individualistischer
Stel je eens voor dat de wethouders niet uit een partij vandaan komen maar dat we na de verkiezing vacatures opstellen voor de posten van de wethouders. En dat de nieuw gekozen raadsleden deze wethouders dan kiezen op grond van hun kennis en niet op grond van hun partij. Op dat moment kun je in mijn ogen als gemeenteraad een echt controlerende en kaderstellende functie in nemen. Waarin op momenten partijen elkaar sneller kunnen vinden zonder dat het “partij belang” in geding komt. Belangrijk is wel dat wethouders hebben die uit de regio komen zodat we niet een constante volksverhuizing van wethouders op gang brengen.
Daarnaast biedt deze nieuwe era tal van democratische mogelijkheden waarmee we meer als één keer onze stem kunnen laten horen of waarin we specifieker onze eigen kennis in kunnen zetten bij vraagstukken die ons allen aangaan. De tijd gaat snel en soms moeten er blijkbaar belangrijke keuzes gemaakt worden die veel impact hebben op ons leven. Neem de bezuinigingsmaatregelen die er aan komen. Het zou toch mooi zijn als we onze collectieve kennis frequenter kunnen inzetten om ondersteuning te bieden bij dit soort essentiele keuzes?
Maar nee in plaats van dat gaan we volgende week naar de stembus om net als 160 jaar geleden om met een rood potlood te stemmen.
I simply want to mention I am just newbie to blogging and site-building and actually savored you’re web site. Very likely I’m planning to bookmark your blog . You definitely have fantastic article content. Cheers for revealing your website page.