Vorig jaar kwam ik Henk (niet zijn echte naam) tegen, een jongen die net als ik politiek geintresseerd was en regelmatig te vinden was op de publieke tribune van de raadzaal van breda. Opgegeven moment kwamen we hem een keer in de stad tegen en werd ons al snel duidelijk dat hij wat problemen had en zonder woonruimte, werk etc zat.
Na wat nagedacht te hebben boden we hem aan om bij ons te logeren en uiteindelijk konden we hem doordat er een kamer vrij kwam deze aanbieden. Hij vond een baan, loste wat van de problemen uit zijn verleden op en begon een eigen politieke partij.
Al snel greep mij het gevoel dat Henk niet helemaal kosher bezig was, en bedrong mij het gevoel dat hij (anders dan die zelf aangaf) niet bepaald bezig was met zijn leven te beteren. Hij raakte ze baan kwijt, ging niet meer naar de GGZ en begon te liegen. Henk heeft net als ik een detentie verleden en daarom herkende ik ook veel van zijn gedrag en was het niet al te moeilijk om in een hoop van zijn verhalen gaten te prikken.
Henk stopte niet, en begon weer gauw contact te zoeken met mensen uit zijn verleden, bleef nachten weg en gaf zijn geld aan alles uit behalve aan waar hij het eigenlijk uit moest geven (huur en rekeningen) opgegeven moment leek het erop dat Henk het licht gezien had maar helaas.
Mijn bezorgtheid begon om te slaan naar frustratie en irritatie, opgegeven moment voelde ik de drang om Henk te helpen van me afglijden en merkte bij mezelf de behoefte me te distanger van hem. Henk wisselde van baan, begon meer te liegen naar mensen starte een politieke partij puur uit eigenbelang en weigerde huur en zijn rekeningen betalen.
Toen kwam de dag een paar weken terug dat Henk alles kwijt raakte. Henk besloot op een avond de auto te stelen van de voorzitter van zijn partij (nadat besloten was de partij niet verder op te richten), henk besloot met die auto naar belgie te rijden om met 300km op de teller een lege tank en schade op de voorbumper er achter te komen weer voor het huis in Breda te staan.
Bij mij ging de hele dag de telefoon van mensen die naar Henk opzoek waren, ze belde mij omdat Henk zijn vaste en mobiele telefoon waren afgesloten wegens wanbetaling. Henk stond ook op het punt uit huis gezet te worden door een achterstand in huur dus ook ik was verrast henk weer te zien (na een paar dagen).
Uiteindelijk heeft Henk de auto op het terrein van het NAC stadion gezet, sleutels er in gelaten wetende dat er ondertussen aangifte tegen hem gedaan is. Henk is ondertussen ook weg uit het huis waar ik woon. Henk is zijn politieke partij kwijt, zijn woonruimte kwijt, heeft gerecidiveerd en zijn is hard tegen de realiteit aangebotst of het een metale muur was.
Ik ben boos op henk, ik ben teleurgesteld en ik maak me frustreer als of ik enige verantwoordelijkheid niet genomen heb. Ik hoop dat henk inziet dat de handelswijze die hij nu naleeft niet de beste is, ik hoop dat henk besluit wanneer hij een andere woning heeft gevonden (waarschijnlijk ver buiten Breda) dat dit niet betekend dat hij opnieuw kan beginnen in de vorm die hij altijd hanteerde. Ik hoop henk ooit nog eens tegen te komen en dat henk me dan kan aankijken, zonder schaamte, vol trots en oprecht.
Ik hoop dat het Henk goed gaat, en weet je Henk ik hoop dat je me vergeeft dat ik niet genoeg kracht had, niet genoeg inzicht en niet genoeg belang heb gehecht om je te behoeden voor de fouten die je gemaakt heb. Henk het gaat je goed. Ciao
