Een moment van realisme en keuzes.

Beste allemaal, zoals sommigen van jullie al weten heb afgelopen dagen een aantal moeilijke keuzes moeten maken, voor wie dit niet wisten die weten dat nu. Keuzes hebben, dus ook deze,  invloed op de dingen die ik op dagelijkse basis doe. Soms uit geheel initiatief soms omdat mensen mij het vertrouwen hebben gegeven om deze verantwoording te nemen.

Vandaag is voor mij een dag van het doorhakken van knopen. Want hoe ver mijn maatschappelijke gedachte ook gaan, er een moment waarin het realiteitsbesef komt dat er keuzes gemaakt moeten worden over de dingen die ik doe, en erkenning over de fouten die ik heb gemaakt en maak.

In een korte tijd heb ik veel op mijn schouders genomen, achteraf gezien te veel, en soms te vrijblijvend. Drie jaar geleden toen ik in Breda ging wonen kwam ik alleen, kende ik nog niemand. Mijn kennisen en vrienden groep is in drie jaar flink uitgebreid.  Van de kraakbeweging tot de politiek, van mensen die mogen tot mensen die mij liever zien gaan.

In drie jaar tijd ben ik van student een zelfstandigondernemer geworden, van geen lid van een politieke partij naar commissielid in de gemeenteraad Breda.

Alles wat ik doe, doe ik met een maatschappelijke gedachte, en alles wat ik doe doe ik me alle oprechtheid, plezier en liefde.

Ik hekel sommigen zaken die ik om mij heen zie gebeuren en dat geeft mij kracht om het anders te willen doen. Soms ontvang ik daarvoor begrip en ondersteuning soms ook juist niet. De afweging van het maken van een beslissing is soms een erg moeilijke.

Mijn leven is op dit moment erg verweven. Dit heeft zijn voordelen maar ook zeker zijn nadelen. De voordelen zijn bijvoorbeeld steun en stabilieit, een nadeel dat sommigen keuzes soms grote invloede hebben op andere onderdelen van mijn leven. Sommigen mensen die als partij lid kan, ken ik nu ook goed prive, mensen die ik als collega’s kan worden vrienden en vrienden worden belanghebbende in een vereniging of stichting die ik opgericht heb. Vrienden en kenissen vallen weg en laten daarmee hun belang in andere dingen ook wegvallen.  Ik heb mensen trots gemaakt en teleurgesteld.

Aankomende dagen zal ik meer duidelijkheid geven over wat ik blijf doen, waar ik mee stop, waar ik juist mee begin of meer aandacht aan ga besteden. Ik hoop op jullie respect en vertrouwen in de de keuzes die ik gemaakt heb.